- Мило ми е, - рече старецот, а во своите мисли продолжи: „ А што знаеш ти, градски човеку, за жетвите, за жржта, за српот, за лукот и оцетот, најубавата жетварска храна“.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А за срп, решето, вила, мотика дикел ич да не ѝ речиш.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)