Додека го анализиравме проблемот на беспарицата и излезот од бедотијата налета еден познаник кој седна до нас и ме стаписа со муабетот за женската фонтана.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Те прашувам, но, се прашувам и самата, како е можно скинатото парче „коприна“ да биде мерило за женската верност или неверност? - рафалите на Рада не престануваа, куршумите летаа на сите страни.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Уште повеќе, како што се залага де Лауретис, сите жени се исто така вклучени во конфронтација со одредената претстава за Жената, претстава која е културално доминантен модел за женскиот идентитет.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Стануваше збор за женска долна облека закачена на втемелувачките столбови, небаре непознат пагански ритуал на повикување на божиците на плодноста.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
По игра на случајности, може да се случи гениталиите да бидат типични за машки пол, но менталната поларизација да биде типична за женски одредби. Или обратно.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Мислевте дека кај плодовите на овошките најпрвин корупката ќе се развие а дури потоа таа корупка се исполнува со сокови?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мене навистина ме збунуваат нејзините чудни размислувања и изместените констатации.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Еднаш, кога се крена нејасна врева против младиот директор на фабриката за женска конфекција Нетковски, кој во многу модели храбро го истакнуваше разголувањето, таа низ насмевка забележа: „А што очекувавте вие?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тие разговараа за женски работи, од козметички препарати до педагошки постапки, но сега Маре рече: - Сите мажи зборуваат или за политика или за спорт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)