за (предл.) - лош (прид.)

Рече дека има план ливчињата да се сохранат на тајно место, место толку тајно што да биде сосем видливо, оти луѓето подобни за лоши дела, крадците и убијците, знаат дека законот секогаш ги бара украдените работи далеку од окото и од местото каде се украдени; затоа, најдобро е тие да се скријат на највидно место, оти таму никој не го бара пленот на крадците!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Влегуваме во продавница да купиме нешто, а таму ќе ни се случи да ни продадат нешто расипано, да ви закинат при мерењето, да не ни вратат кусур и - ете причини за лошо расположение.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И сега се сеќавам дека инстинктивно ги избегнував приказните во кои се раскажуваше за лошите маќеи, за волшебното огледало, за Ивица и Марица, за Црното кравајче и Пепелашка...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Дај ми собитие што говори за лоши дела, и јас веднаш, под дланката ќе сетам темни букви, гласови темни, пискотници, студени слова од кои кожата се ежи; дај ми слово божествено и богоугодно, за големи подвизи што зборува, и јас веднаш под раката чувствувам гласови светли, букви топлокрвни, оган во писмото чувствувам, како кога љубениот на саканата писмо ѝ пишува.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За лош човек имаме многу зборови, велам, колкушто има лоши луѓе, толку и лоши зборови.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Димче застана како скаменет. „Што значи ова? Дали мојата волшебна моќ важи само за лоши работи?“ - се прашуваше.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Што значи ова? Дали мојата волшебна моќ важи само за лоши работи?“ - се прашуваше.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)