каде (предл.) - си (гл.)

- Дебелино! Каде си? - крикна панично и се одвлечка до прозорецот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Разбуди се, му велиш, не се буди заспиј, му велиш, не заспива полубудно, полуживо - распнато по краците на логичките схеми на контрастите зависно од глаголот ти треба начин, временска димензија просто да знаеш дали си и каде си!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Во непознат крај не си ни на небо ни на земја. Не знаеш каде си.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сѐ со убава помисла и сѐ некој те возбудил со нешто: - но, каде си? - како си? - што си?
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Небото е високо, Пупипафија далеку.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Каде си ? да видиш како се извршува тоа најтешко – занимање – родител. Каде си сега?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Еднаш, мама му се развика на Зоки: - Каде си досега, денгубо една!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)