Беше попладне, денот врел. Жолтото од ридот и синото долу кај водата се допираа, се палеа и се гаснеа едно со друго.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Јас останав кај водата: сакам да се замијам, да се зачистам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)