кај (предл.) - огниште (имн.)

Го легнуваме долу, кај огниште.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ја турна на кај огништето и уште малку за големо чудо ќе ја фрлеше во оганот; ја бапна во пепелта и се загна да си го милува Толето, кое веќе врескаше до зајдување.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)