кон (предл.) - неизвесен (имн.)

Летав носен кон бездни, кон неизвесност;зад мене не остануваше ништо освен мртви приказни згрчени призрачно под мрак, удавени во досаден мирис на етар.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Отпорот секогаш, уште од неговото постоење во семето на прадедовците, го влечеше кон неизвесност.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)