Посебна загриженост во однос на настаните на Балканот, кои не се одвивале во корист на политиката на Велика Британија покажувал Орме Сарџент, заменик на државнит потсекретар во Министерството за надворешни работи, кој на 25 јануари во комуникација со Министерството за надворешни работи ја потенцирал “неопходноста да се опоменат Софија и Белград“, пред одржувањето на конференцијата во Јалта, за ставот на Велика Британија кон прашањата за обединување на Македонија и прашањето во однос на разговорите за југословенско-бугарска федерација.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Исто така во тоа време, во учебната 1900/01 година, П.А.Лавров првпат го воведува македонскиот јазик како посебен курс на Петербуршкиот универзитет, а специјално за Мисиркова распишува конкурс за златен медал на тема „Народните песни на Македонските Словени како етнографски извор” (1901) што потоа ја брани како дипломска работа „Кон прашањето за народноста и причините за популарноста на македонскиот крал Марко” (1902).
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Витгеншајновиот аргумент за приватниот јазик претставува напад врз идејата дека може да постои јазик кој би можел да биде разбран единствено од неговиот корисник, т.е. логички приватен јазик. 64 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Веќе беше забележано дека овој напад, доколку се покаже како успешен, не само што блокира еден извесен начин на размислување за тоа како ние зборуваме, и учиме да зборуваме, - за нашите сопствени ментални состојби и процеси, туку засега и некои поопшти епистемолошки преокупации; имено, покажува дека на „картезијанскиот“ пристап кон прашањата во врска со знаењето може да му се упати особено остар предизвик.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
„Тешко е да се израснат сериозни подржувачи на животот што го создаваме!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Еве оваа глупост ми се откачи, и тоа токму пред мојата Јана, но толку спонтано ми дојде што морав да ја изречам. Иако горчеше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Одговорот беше само насмевка во која почитта кон прашањето, а тоа значи и кон родителот, се најде на последно место.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Пред да си отиде, пасторот директно го насочи разговорот кон прашањето со ногата на Дејв.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Деконструкционистите покажуваат дека секое верување, дефиниција и цврсто стојалиште токму минуваат низ кризата од различни и арбитрарни интерпретации.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но постмодернизмот, кој не значи дека секој може да оди каде сака и да прави што сака, едноставно подразбира дека не постојат сигурни и брзи начини за раздвојување на добриот од лошиот пат, добри и лоши култури итн. и ова ве враќа кон прашањето за морален избор и одговорноста - тоа ве прави одговорни а многу луѓе токму тоа не го сакаат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Кутриот, не ја разбира иронијата, си рече во себе, но сега за прв пат мораше да се огласи: - Другар Горски ве молиме вашите согледби да ги насочите кон живиот свет на Езерото, кон прашања битни за нивниот опстанок, доколку дојде до промени на составот на водата на Езерото, со градбата на хидроцентралите, со менување на текот на блиската река кон Езерото, вклучувајќи ги и јагулите, за што е предвидено да се преземат и посебни мерки.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)