кон (предл.) - пријател (имн.)

Чудно, но тој во таа вечер одеше наспроти луѓето а патот нигде не го водеше ниту кон пријател, ниту кон жена, ниту кон крчма.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јас сето тоа го примив со онаа чиста и длабока љубов што се има кон пријател и другар.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Стариот мајстор се сврти кон талкањата како кон пријател, што залудно го чекаше меѓу луѓето.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)