кон (предл.) - рај (имн.)

Како на пат кон рајот појде по булеварот Сен Мишел до истоимениот мост, кој се сметаше за вистински крстопат на книжниот лавиринт на париските букинисти.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Патот кон рајот беше слободен.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Само што тие, благословените, понекогаш се затвораат толку брзо и ненадејно, како капиите од дорќолските авлии под ударот на кошавата 6.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го гледате? Е, и нему Силвија му ги отворила портите кон рајот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И за да го потврди она што го бев помислил, тој не пропушти да го соопшти и предупредувањето: -За жал речиси е сигурно дека патувањето кон Рајот се соочува со многу незгоди.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Од предпазливост, нели? За да не го откриеме патот кон Рајот...
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Му верував кога ќе речеше дека мрази да војува; дека никој не е во состојба да го испрати на некое боиште па дури и да му го ветат притоа патот кон Рајот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа пролет замина во Ќеримидницата на Спиро Михаилов.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Требало да монтира машина што ќе ја движи пресата и другите делови на фабриката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)