кон (предл.) - спална (имн.)

Тие пеат и се упатуваат кон спалната.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
(Тргнува кон спалната и го здогледува оружјето до миндерот. Застанува.)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Ја слушнав како тивко влегува, па се приближува кон спалните, ја отвора најпрво вратата кај брат ми, здраво мило, како си, го прашува, потоа продолжува кон мојата соба и ете ја кај мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што прави мојата девојка? – ме прегрна и ме бакна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
(Решително, со цврст чекор се упатува кон спалната, но во моментот пред да ја отвори вратата се појавува Духот на слободата во лик на убава девојка облечена во бела облека, со распуштена долга коса, со факел во десната рака и венец во левата).
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Израдувана што мајка ѝ конечно се вратила дома, таа се затрча кон спалната, но гледајќи го окостеното малечко тело под чаршафот, застана како скаменета.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Лежеше мирно, како да спие. Телото ѝ беше сѐ уште топло.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргнав кон спалната на Цецилија – таму лежеше таа со писмо покрај себе, и празно кутивче таблети на ноќното масиче.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)