Демек, личноста О сака риба и има издржлив желудник, личноста А е роден вегетаријанец и треба да внимава да не го оптоварува варењето со масна храна, личноста Б е наклонет кон пикантни јадења, а АБ кон млечни производи.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Овој снег е прекрасен што ќе им прости.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Па види, се работи за наш познат нутриционист. Нутриционист! Г-нот Радосавлевски.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Срните станаа негови гости. Црните вреќи умираа во пцости.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Со оглед на пречките ( од црните кон млечните) при ваков рај, крај, бај и белина во целина - Црните вреќи беа диви и онака, воопшто тивки; во нив требаше да има сливи но сепак израснаа тикви наполно, наполно криви и никако црни наполно, безмилосно криви и за самите срни. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 147
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кон Млечниот пат!“ Младичот ја пружа раката.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
во долиштата до кои не стасала лакомоста на живите, го засилуваат листењето на оскорушите и дренките, и на оние сини цвеќиња над кои сеќавањето разбуцува топли спомени: но таму е проѕирен и лелеав Дмитар-Пејко со цут на жилата меѓу веѓите, стои во ѕвонеста кошула на младоженец и помлад е од некогашната своја младост, ќе се пресмета со чудовиштето што ни го претскажуваше патем:
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
таму се и убиените Јане Крстин и Пеце Дановски, обајцата синооки и високи меѓу дрвја, загинале, биле закопани, станале да докажат дека никогаш не биле покосени од пушка: таму е и Круме Арсов со црвено брадиче и во светечка одежда, пиел крушова ракија и горел, се родил од пепел да нѐ најде и да ни каже со каква љубов човекот може да го освои светов, тој или Неделко Шијак, или обајцата со кренати раце кон млечниот поток на ѕвездите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)