Бесот на Bloom е по свое разбирлив, бидејќи токму образованието спаѓа меѓу последните (последна?) неосвоени тврдини.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бидејќи се работи за автори што инаку по многу работи се разликуваат, дотолку поинтересно е како се сепак слични по интелектуалниот очај и пристрасниот презир кон популарната култура.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Раната критика ја нагласуваше пред сѐ улогата на популарната култура при зацврстувањето на општествениот статус qуо, а нејзините денешни обвинители и обвинителки се многу помалку попустливи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Како и кај браќата Чепмен станува збор за, сега функционално фокусираната, експозиција на сленгот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Нејзината критика често се сведува на директна blow up експозиција на статии од весници наменети за мажи, какви што се „Daly Sport“ или фамозниот „The Sun“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тие непосредно нè упатуваат кон популарните обувки на адолесцентите, ни помагаат да ја фокусираме фантазијата така што, благодарејќи му на сеприсутниот популарен елемент, ќе ја идентификуваме мрежата на означители: патиките на куклите им овозможуваат да значат во ова време, додека се стекнува впечаток дека за некое идно изложување би можеле да бидат и заменети.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)