Ова е барем јасно: кога посакуваниот полусон, некоја опиеност предизвикана во длабочините, како да е од мока, со еден трепет, дрско, ќе и прискокне на свеста? кога, за жал, ќе бидеме испалени во вис, кон светлата?
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Зад нив јасно се слуша рецитатив на тркала кој станува сè посилен и посилен.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Двајца осамени бавно чекорат кон светлата на градот во далечина.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
- Подигна рака, покажа на олтарот и поместувајќи ја од лево кон десно, рече со наслада: - Туа, пушиш, Тито, со цигарата о р’ка и со ена пишчола, на, до туа, д’лга ем голема - таа се удри по колкот - а од левата страна Ленин, со подигната рака, на пролетаријатот му го покажва патот кон светлата и среќната иднина.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)