Каква е вредноста на овој вандалски чин и која е границата што треба да се пречекори?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Самиот чин на шишањето на косата нè враќа кон веќе познатиот образец на андрогин.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во споредба со студените реконструкции на Феликс Гмелин, бруталниот чин на Бренер изгледа како регресија кон веќе застарено поглавје од историјата на уметноста, а невкусната одбрана на Полити ми изгледа малку повеќе отколку празните соништа на старецот за повторно добиениот радикализам.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Косата на темето потполно е ошишана во форма на петокрака ѕвезда.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Средства немаше скоро никакви, но летото во 1938 година во Париз се појави Друштво на пријатели на руската драмска уметност, кое си постави како една од своите главни задачи содејство кон веќе постоечкиот “Руски театар”.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)