Индивидуалното битие е раздвоено, чинејќи обестелесено јас и тело кое е предмет што сопственото јас го посматра, сметајќи го од време на време за обичен предмет меѓу останатите предмети во светот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дождот не престануваше, Растеше како некое големо дрво меѓу останатите стебла.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)