на (предл.) - никој (зам.)

Не обраќајќи ѝ се на никоја посебно, додека уште ѝ го гали образот на малечката, вели, трудејќи се најстарата да го чуе и истовремено во ретровизорот покажува дека би се фрлил во длабочините на погледот што му го нуди малечката, предизвикливо насмеана: „Што би било малечкава вечерва да преспие кај мене, а јас утре да ви ја донесам во Гостивар?“ „Не може!“ вели најстарата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ова не можеше да се однесува на никој друг освен на Сајм.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дека на никој жив нема да му кажеш на што ќе работиш и како ќе работиш?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Секогаш порано дедо Бошко и внучето Мартин сѐ заедно беа, си го кажуваа она што на никој друг не се кажува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Имаше стотици работници на градилиштето, можеби и илјадници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)