ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

— „Платите што сме а плеле другачка ни дваесет години!“ — рекоа тие и се фатија за раце, им го преградија патот на деверите кон средната врата.

По едно ќе им посини на девери и, оти итака ним им паѓа малот.

Наредниот ден молчела, ама сè уште дишела, зашто градите, исполнети со здив, незабележливо се кревале и се спуштале во камената темнина.

Вечерта, кога мајката обично го доела, го понесле детето по прашливиот пат, омеѓен со ниски џбунови избрстени од кози, а маченицата го поздравила доаѓањето на доенчето со извици на радост и со благослови наменети на деверите.