Или и во таквиот вид на дружење се замешани прстите на сонот, кој, тоа барем на сите ни е познато, може да прескокне секоја граница и да совлада секаква пречка.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Отпрвин само му потврдуваше со главата, потоа почна да се уфрла со по некое „да“, „така е“, „и јас го мислам истото“, а кога овој мина на проблемот на дружењето, вжештено се втурна во монологот: - Каде да најдеш искреност!
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Секој облик на дружење со нив содржи еуфорична гастро–ретроспектива на која може да ѝ позавиди и Балашевиќ у „Aл' се некад добро јело“.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во согласност со древната поделба на кралици и трејдови е поделбата помеѓу ироничното кампско соучесништво и искреното бучесто позирање, на сестринство и секс, на дружење и еротичност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)