на (предл.) - знаме (имн.)

Таму ме чекаат, со орденот со забратка во боите на знамето на државата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Гредата на покривот не стои на крајот како некој држач на знаме,“ објасни Даниел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Построена на полјанката пред логорот, околу висок јарбол, бригадата му оддаваше почест на знамето се развеа понесено од лесниот утрински ветрец.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
И самите замрмориле и се згуснале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Видовитиот носител на знамето на стравот, оној Дмитар-Пејко што не ги познавал границите на сонот и на јавето, наеднаш брзо-брзо им го опишал чудовиштето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таму се вее крваво знаме, на знаме пише: Смрт на фашисти.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Татко, по откривањето на знамињата, остана длабоко да размислува на чардакот над отворената книга.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Така беше и во времето на знамињата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)