Сакаше да сврти зад соседната улица; но сѐ што беше во него, од ветровиот вез во маслинките до последниот кикот на машинките, се распрсна во силен прскот, во тапо кршење, ѕвечење, крик, и сето тоа се слеа во татнеж и како лавина тргна во недогледна бездна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
БОЖО: (Покажува на машинката.) Од кај ти е тоа? ЈАКОВ: Од Јужна Америка.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)