И на несакање ти се помрднува грлото, душата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— На несакање, велам, штурциве ме заглушија, а небоно е втурено со ѕвезди.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Толку ти е мило во душата што при секое посегање да сркнеш од чорбата, лажицата ти бега надвор од ваганот. На несакање ти бега.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)