на (предл.) - отпор (имн.)

Алегоријата е везена со мајсторство, колку со вибрантниот и воздржан стил толку и со умешноста на митот на отпорот против криминалниот диктат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во СОЕ многу порано, отколку воените планери, го увиделе значењето на движењето на отпорот и народноослободителните движења и настојувале со сите можни сили да се инфилтрираат во тие движења и да ги помогнат колку што можат.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Не можејќи да ги игнорираат постојаните информации од страна на британските воени мисии и улогата на СССР во афирмирањето на НОВ и ПО на Југославија, СОЕ во средината на 1943 година пристапила кон промена на својата политика во однос на движењата на отпорот и народноослободителните движења.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во меморандумот на капетанот Морган од 19 март 1943 година за воената мисија во Македонија меѓу другото се осврнува и на “комунистичките и македонските автономистички групи на отпорот кои се особено интересни во однос на незадоволството од Бугарите“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Но кога во 1943 година активностите на движењата на отпорот добиле поголемо место во печатот и широк публицитет и одредени личности биле сметани за национални херои, сликата се променила.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
За разлика од воените планери, во СОЕ сметале дека не е потребно да се чека да се организираат движењата на отпорот и да се чека на сојузничка интервенција, напротив тие биле убедени дека е потребно да се продолжи со реализирање на осмислените акции уште во периодот пред војната-изведување на саботажи над стопански објекти, патишта, железнични пруги и др., за да се забави германското снабдување и напредување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Британските политички кругови се обидувале и се обидуваат тоа да го објаснат со тоа што во јули 1940 година движењата на отпорот во Европа се сметале за тајни армии и нивните активности биле спротивни на законите на војната.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
- Ама не му се придружил на отпорот! Сигурно бил на страната на фашизмот!
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Презентацијата на сознанијата на говорникот и писателот е лишено од информации коишто можат на читателот да му дадат податоци за условите при создавањето на експертското мислење.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Овие практики на зборување и пишување воспоставува описи на сознанија кои се сметаат за „глобални и единствени” (Foucault, 1980), описи кои ги маскираат историските битки поврзани со нивното достигнување, како и мултиплицирањето на отпорите кон нив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Политиката на локација функционира како стратегија на отпор.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Му се придружувале на отпорот против пребогатиот Али-бег.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но животот се движел по линијата на својот пат и по осудувањето над човечки век на преживеаните од дружината: пред првите есенски дождови, по незапомнетите суши и страдања во илјада осумстотини триесет и петтото лето, според календарот на христијаните, за сите седумдесет и шест куќи во Кукулино ја ткаеле својата камена песна над пените на плитката Давидица дванаесет воденици, ноќе и дење, потоа, и од другите села да почнат да им доаѓаат тврдоглави луѓе какви што се раѓале под црногорицата носејќи на магариња или планински коњчиња пченица и 'рж.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не можиме да ризикуваме заради еден порнич, во кој што патем речено актерката не е ниту просек, свесно да се руинира организацијата на отпорот која што е градена со години.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во десетгодишното постоење, владата разви мал милион на методи за кршење на отпорот на малубројните дисидентски групи.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Потем, притаен како вепар во мракот, чекаше да се згусне во него малтерот на отпорот, да ја соѕида арматурата на неговиот костур во тврд непробоен оклоп.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Извесни аматерски сили на отпор кон вака запченички употребени психологии понекогаш знаеле скандалозно да изреволтираат.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во преломните години токму тој факт, дека Партијата не е наследно тело, одигра голема улога во неутрализирањето на отпорот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се виде себеси како стои таму, во нејасната светлина на ламбата, сред мирисот на бубалките и на евтиниот парфем, и со чувство на пораз и на отпор, што дури и во тој момент беше помешано со мислата на белото тело на Кетрин, смрзнато засекогаш од хипнотичната моќ на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па, познато е, на пример, дека кога едното, постарото дете, си зема улога на старател и командант, и уште ако е поддржувано од родителите, кај помалото се јавува чувство на отпор, на завист и, дури, на омраза.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Таа во моментот пак се сети на отпорот на Хелвиг, на одбивањето да имаат дете.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Им ги кажа сите имиња на водачите на бунтот, а особено подвлече каде е слабата страна на отпорот – да се нападнат од сите четири страни: на Чебрен, на Светецот, откај Скочивир и Тиквешко.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Основната работа на Одделот за разузнавање (Secret Intelligence - SI) на ОСС во Лондон била да ги прибира и да ги анализира стратегиските пораки што биле важни за Заедничкиот генералштаб на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговите информации ги исфрлиле на површината партизаните предводени од комунистите како единствени носители на отпорот во Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Така, во периодот од јануари до септември 1944 година, тимови што биле составени од еден британски СОЕ војник, еден американски ОСС војник и еден офицер од земјата во која биле испратени, биле упатувани во земјите на окупирана Западна Европа за да ги помогнат движењата на отпорот и да ги координираат заедничките операции.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И покрај обидите да се прикрие активноста на партизаните во Македонија, сепак имало и такви новински агенции кои известувале за она што навистина се случувало на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но и тогаш било потенцирано дека "со поддршката на овие движења, ние неизоставно ја создадовме ситуацијата со која се соочуваме денеска".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Освен тоа, излегло и дека „ЕАМ е најперспективното движење на отпорот во Грција“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Оваа пропаганда преку печатот и радиото, сè до крајот на 1942 година, успешно ги фаворизирала четниците и генералот Дража Михаиловиќ, а ги маргинализирала партизаните како носители на отпорот против нацифашистичките окупатори, кои биле организирани од Комунистичката партија на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие информации резултирале со испраќање британска воена и материјална помош на единиците на НОВ и ПО на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во војната со Италијанците беше поручник, а за време на отпорот стана - капетањос.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш и подоцна сѐ почести беа вестите за тоа дека селаните ноќе чуваат стража за да се бранат од бандите пљачкаши, кои кружеа по селата и ваму-таму ги пресретнуваа џандарите со истрели; дека особено Македонците, кои страдаа и заради учеството во движењето на отпорот, а најмногу заради своето потекло, веќе имаа почнато да се организираат во групи за самоодбрана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Низ цела Грција веќе лудуваше белиот терор. Новата влада, потпомогната од Англичаните, ги прогонуваше учесниците во движењето на отпорот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Движењето коешто со сопствена волја минува низ просторот преминува во апсорпција со самиот простор - крај на отпорот, крај на самата сцена на патувањето (како што млазниот мотор веќе не е енергија на продирање во просторот, туку се придвижува така што пред себе создава празнина што го вшмукува, наместо, според традиционалната шема, да се потпре на отпорот на воздухот).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)