Пече горчината на пелинот што како имела ми се залепи на усните.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Течат по избразденото лице. Паѓаат врз овенатите лисја на пелинот што расте крај прагот на бараката...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се омажила во дваесет и второто лето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се случи она во што никогаш не би можела да поверува, иако секој ден ја стегнува и ја сподавува болка кога слуша како многу мајки и жени ги оплакуваат своите мажи и чеда...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Крстовица го стави писмото во еден плик на кој беа залепени две канадски марки; бегајќи од дома, од куќата опфатена со пламен, таа само толку успеа да земе од целата покуќнина.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Забранетото овошје отсекогаш ѝ беше послатко иако понекогаш имаше и вкус на пелин.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)