на (предл.) - рогозина (имн.)

- Ашлаку, сакаш да затруднам на рогозина без маж - тоа ли?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Појди и гледај, сите жени се трудни. - Биди разумна. Јас сум таков. И ти ќе им се придружиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тука застанува… А во бараките, оставени на рогозина, на сламеник, плачат доенчиња, офкаат и стенкаат разнеможените чиј век е на битисување.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Двете деца, Пела и Доне, седеа долу, на рогозината и се кошкаа, врсници, а Доне, машала, на мајка му, уште еден бој врз момичката на Пелагија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И Ли од Сингапур спие, личи на голема кифла - онака, на рогозина свиен.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
И нешто му ги грабна и затегна нервите, му ги заглуви ушите и тој го загуби удирањето на пулсот што пред малку сосема јасно му одекнуваше во увото легнато на рогозината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се поткрена со раце на рогозината да дофати некоја смисла на ова издробено вревење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)