Затоа Ласиќевиот идеален интелектуалец, оној значи „со димензии на библиски пророк”, е сместен во контекстот на историјата на (хрватскиот) народ.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Зад мене беше Манастирот Свети Наум во Македонија, врз чиј црвен ќерамиден покрив шеташе гордо паун со раширени крилја со сите бои на божилакот, надополнувајќи ја убавината на библискиот пејзаж.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Убавината на библискиот пејзаж на синото Езеро ја надополнува горделивото, елегантно и господско пловење на белиот лебед, со долг и широк клун.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ласиќевиот Крлежа стана општествен конформист (во смисла на „хегеловската прагматичност“) затоа што престана да биде фанатик на бескомпромисната моралност со „димензија на библиски пророк“.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Тој лом со природата е на страната на жената, а присилната активност на мажот во крајна консеквенца не е ништо друго туку подвоен обид трауматската дупка од тој расцеп одново да се затне.” (Славој Жижек) Антигона, значи, а не фантазмот на библиски пророк, е вистинскиот узор за модерната интелектуалност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)