на (предл.) - налутен (прид.)

Се бесеше и докажуваше невозможности: месечината е глава со очи и уста на некој господ, во големите реки живеат луѓе со жабри, мраморната жена без нос што некој ја ископал зад гробиштата на Кукулино еднаш ќе оживее.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Имаше четириесет и некоја година и со секој чекор подаваше рака со лице на налутен пророк.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)