Низ куќата се ширеше миризбата на печеното пиле и на корите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
На Партизанска во јуни липите се на екстази, на нив некролог за прогонетиот мирис на печени пиперки.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Мајка стана, ја потфати под мишки, лесно, чиниш се плаши дека ќе ја разбуди, ја подигна и полека ја легна на широкиот кревет. Јаболковина мириса перницата, на печена круша и дуња мирисаат веленцињата; на пресен леб штотуку изваден од фурна, мириса целата одаја.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Камилски, гостејќи се повеќе со очите отколку со устата, имаше време прв да се огласи: Ова е голем ден, мили мои, стигнавме на крајот од мисијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Набргу им се придружија и сопругите, на брзина ги кренаа празните чанчиња од мезето и потставија две кафеаво црвеникави тави во кои имаше по две големи половини модар патлиџан, исполнети со богата содржина на јадењето имам бајалди (онесвестениот имам), од кои се ширеше миризбата на печениот зарзават, во покрај модрите патлиџани, се гледаа златесто зеленикавите испечени бамји, ситно сечканиот магдонос, зелените позлатени пиперки, растопените црвени патлиџани, прошарени со испеченото мелено телешко месо.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сепак си во право, да го оставиме овој разговор за други времиња, да се вратиме на османскотурските заемки, кои се употребуваат до денешни дни за означување разни солени и слатки јадења, како и пијалаци.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Миризбата на печеното пиле и тестото на тикушот допре и до ноздрите на Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И да беше тчно напладне, ќе се сторев Гари Купер, па ќе видеше ти убаво што ќе ти сторев, а и ќе ти ја соберев женската.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И немаше да морам, како сега, на продавачот на печени пченки на кејот да му објаснувам дека е срамота при толку ѓубре корпите за отпадоци да се празни.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)