Утре, на прадедовска земја, можеби ќе венам, ќе се срушам.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Рахела, покорната жена на Моше бен Азај, непрестајно напојувана со историите на прадедовските маки, не можеше да издржи пред безумниот очај на љубеното око што веќе не ја препознаваше.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)