на (предл.) - прастар (прид.)

Ми дојде на сон тешка како осамено заборавање, ко свето море и коб ми капна во речта нова како заљубување, убава како сеќавање тагата ми дојде ко будење на прастара мечта.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Времето се отвора и на прастар збор го одгатнува Лузна по лузна и рана по рана записот на душата И зошто земјата замириса на мене.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)