Миризбата на јасминовите цутови, бојата на портоколавите и лимонови цветови, зреењето на калинките, играта на морските бранови во близината ме пренесуваа во еден свет на кој физички му припаѓав, но не и целосно емотивно, духовно.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Наоколу се ширела миризбата на јасминовите бело-синкасти цутови. Се насетувала близината на рајскиот предел.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)