Тоа „јасно“ бараше да престанам да се чувствувам како изгубен Германец кој се затекол во магично дислоциран Франкфурт, со пасивни закони (наспроти познатиот германски режим) кои рапидно збунуваат.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Откако бев поттикнат на таква творечка размисла врз романот Атеистички музеј, јас повторно сега се чувствувам повикан да го дообјаснувам романот Времето на козите, низ нејзината суптилна анализа, која донесуваше за мене нови интерпретативни вистини, наспроти познатите француски автори кои се искажаа и пишуваа за оваа книга (Ален Боске, Едгар Морен, Морис Друон, Ерик Фај, Жил Лапуж, Лоран Ковач и други).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)