Татко ми, целиот завиткан во завои, не можеше да си ја сврти муцката, се душеше во чиревите, ама сепак добро ја слушаше мајка ми низ катовите, како дига џева од една соба во друга, со ногата што ѝ се влечкаше...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Визјо се наведнува, го пипка паркетот, тато гровта, мрмоти нешто...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се истркала низ катовите...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Одвратна! И еве се селам! Се отплеткувам...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Другите гадови ме дрмаат, ме тресат, тие се посилните...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Еден е саатот насабајле! Ах! Ебате беља!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)