Бреза ги овори широко нејзините очи за кои ние велиме дека се две најцрни и најубави маслинки на светот, а низ обравчињата уште ѝ се тркалаа солзички. Слушаше и ништо не разбираше.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Детето изгубено гледаше во девојчињата, а од очите му се сливаа солзи и течеа низ обравчињата. И под носето му течеше.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)