Штом те роди во смрт води, Низ пламенот, до горот и изгорот, До целта низ пепелта, до каменот Преку вратот, до висината, низ Бесилката, низ нишанот на челото, Од песната, до опелото. Твое.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Пршкаат со машата низ пепелта но нема ниту едно жарче.