И така е: кога човекот станува библиотека, а библиотеките оживуваат низ призмата на личното искуство, тогаш се добива навистина грандиозно дело.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Особено затоа што него го води вешта прозаистичка рака и просветлен интелектуален ум.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ќе треба: како при снимање со камера по сто пати да се враќаме да го видиме кадарот, на овој, или пак на оној начин, од агол на ова, или низ призма на она...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
MICHAEL WHITE ДЕКОНСТРУКЦИЈА И ТЕРАПИЈА Од страв дека некои читатели можеби ќе бидат разочарани, пред да продолжам со својата дискусија за деконструкција и терапија, должен сум да ве информирам дека овој текст не се однесува на деконструкција на знаењата и практиките на специфични и етаблирани модели на терапија, ниту пак за деконструкцијата на било кое посебно тераписко “движење”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Поточно, во овој текст сакам да прикажам одредени тераписки практики гледани низ призма на деконструкцијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
- Да, ќерко. Истите нешта гледани низ призмата на времето изгледаат поразлично.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во петтата глава се разгледува идеологијата низ призма на подвижноста на општеството, според авторот, значаен фактор во проблемот на односот меѓу субјективитетот и идеологијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сепак, најинтересно е издвојувањето на трите ситуации кои го покажуваат односот на субјективитетот кон идеологијата: 1) индиферентноста (“состојба кога поединецот не ја смета идеологијата за значајна за својот живот”, или кога идеологијата не успева со убедување и индоктринација да го механизира поединецот); 2) отфрлањето (може да биде a priori отфрлање, - кога поединецот отфрла една идеологија како следбеник на друга идеологија, и a posteriori, - кога ја отфрла сопствената идеологија; може да биде целосно и парцијално, чин или процес, може да биде единично или масовно, глобално отфрлање...); и 3) прифаќањето, интернализирањето - како процес на општествена (идеолошка) конструкција на стварноста (каде што поединецот му е ‘даден’ на општеството/ идеологијата) и како процес на самоконструкција - каде што општеството и идеологијата му се дадени на поединецот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Истакнато е и сведувањето на човекот (од страна на идеологијата) на homo rationis - суштество чии судови и одлуки се секогаш добро промислени, од што следи и барањето на идеологијата за одговорност на поединецот за неговите судови и одлуки.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
На крајот, низ призмата на митот како нешто што им е заедничко на идеологијата и науката, разгледан е односот на поединецот кон нив: “Односот на поединецот спрема идеологијата е како однос спрема мит, слично или идентично како што во современата епоха науката е мит за човекот”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Насилството не може да се согледа низ призмата на позитивизмот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Потикнат од еден настан кој во целост го сврте вниманието на јавноста во нашава Македонија, решив истиот да го погледнам низ призмата на театарската сцена.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Гледајќи низ призмата на тие интереси, спречувањето илјада килограми динамит да дојдат во рацете на “недисциплинираните“ атентатори можело исто така да се смета за оправдано.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Природниот нагон е подлабок и повистинит од секој општествен поредок или од секоја морална предрасуда; го надмогнува секој суд за геј-љубовта што може да го изнесе разумот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ја поразува секоја критика.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Нѐ прави одново рамнодушни кон начинот на кој нѐ гледаат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Романтичната љубов ни дава замислено изземање од општественото непријателство, ни овозможува да се величаме себеси и сопствените чувства без да ги гледаме низ призмата на туѓото неодобрување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ја беше проучил земјата од сите аспекти низ призмата на можностите за модерно фармерско одгледување на кози според францускиот модел сто кози и соодветна производна технологија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Кога нашите идеи и мисли ги гледаме низ призмата на физички облик, го пишуваме законот за непишани правила патот до материјализираната теорија, оставајќи ја рационализираната практика за филозофите, кои црпат од сопственото искуство, некогаш осакатено од забот на времето...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
За време на својот две и полгодишен престој во Германија, докторирал на Универзитетот во Бон.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во неговите раскази се проектираат судбини и карактери на обични луѓе, низ призмата на необични ситуации и совпаѓања, со неочекуван пресврт на текот на приказната кон крајот од расказот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)