Па, кога тргнав низ снегот нозеве ми пропаѓаа, а една виулица силна, свири ветерот...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Пројдов скоро два километри низ снегот...фајде нема...па нема...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во таа дупка почнаа да пропаѓаат сите слики на оние што ги сакаше, блиските луѓе, сите звуци на музиката со која живееше, сите негови сеќавања, сиот тој мозаик од ситни спомени на еден помалку или повеќе вообичаен човечки живот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
А еве, со сиот тој негов отпор кон враќањето на човекот кон природата, сега чекори низ студ и низ снег, низ оваа мрачна шума.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Залудноста на овој долг марш низ снегот, студенилото на зимата околу него, безнадежноста на оружјето со кое беше натоварен и, на крај, самотијата среде шумата – сите овие чувства како сега одеднаш да му отворија некаква дупка во душата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Сиот беше извалкан, правлив, па излезе пред колибата и на наједноставен, и најпогоден начин, валкајќи се целиот низ снегот, си ја исчисти облеката од правот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Таа се извиваше онака како што ноќеска и ранетиот волк се меткаше низ снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Не сакаше да се предаде, не сакаше да падне, па му беше потребен уште цел час измачување и напрегање за да совлада уште триесетина метри низ снегот и да се увери дека сите напори му се залудни.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бев првиот во колоната. Се пробив низ снегот и на сет глас повикав.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Успеав, со големи тешкотии, да се пробијам низ снегот, да стигнам до нашата стара куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И така идат, се нагазуваат низ снегот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)