И речено е дека каменот ќе минува низ стотици животи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Без да имаат струја и вода во домовите, без да се плашат од тежината на работата: со голи раце да го вадат лебод од земјата, низ стотици векови војни, војни и само војни, верно да го чуваат Светото македонско, верно да му служат на Бога чувствувајки го со срцето поклонувајки му се, со сета нивна покорност и послушност.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)