Таа тоа не може да го поднесе, како што не поднесува некој да ѝ буричка низ чантата, или пак да ѝ фаќа нешто од работната маса кога машината за пишување ѝ е отворена.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Докторот рошкајќи низ чантата му рече: „Мачнините од јавето се селат во сонот...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Таа рошка низ чантата, вади прибор и се шминка; Богдан ѝ го гледа повремено лицето на стаклото од прозорецот и осеќа во носот силни мириси што се сменуваат или се мешаат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)