- Ќе се вратиме до седум и пол – реков на тргнување. Тогаш е сѐ уште ден, а Мила мора да е дома.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Бевме едногласни: да си ги земеме велосипедите, божем ќе возиме низ нашата населба, а јас да ги понесам и тениските рекети, можеби некое од игралиштата во паркот ќе биде празно, па ќе нѐ пуштат да поиграме без пари. Така и сторивме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дури и Басотова смета дека ако постоела забуна во врска со вашата пријава ова е добар момент да се затвори случајот кој и без тоа правно не постои бидејќи покренатото обвинение е без секаква основа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не знам колку е целисходно и понатаму да го влечкаме низ нашите канцеларии овој навистина непостоечки случај.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Границата требаше да мине и низ нашата градина и низ семејниот праг, бел мермерен камен, донесен од блискиот медитерански, римски пат Виа Егнација, на чиј еден дел крај езерото предци од семејството биле некогашни чувари.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Речиси цел септември, секој ден, поминуваше низ нашата улица.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Не, сфатила дека те нема и во октомври веќе не поминуваше низ нашата улица.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Животот повторно забрзано струеше низ нашите жили.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка ѝ го позна ликот зашто таа одеше и се враќаше од гимназијата низ нашата улица, по кејот крај реката.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неправилен шестоаголник + шестар, низ наша призма боите на сончевиот спектар.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)