- Ааа... - Ѓорѓија се поднасмеа и се подисправи, горд од ненамерниот комплимент, - Не, јас сум професор по математика.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ние одевме како низ огромен котел што зовриваше во тишина; околу нас се случуваа чудесни промени како од алхемичарска реторта.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Некои киберпанкери сонуваат за тоа (барем засега) да направат хаос во тие системи. Можеби токму сега минуваат низ огромниот налет на младешко разочарување? „Никогаш не сум имал илузии”, одбива Св. Витус. „Не сум можел да си го дозволам тој луксуз. Денес доаѓа време во кое растејќи се соочуваш со прашањето: Што ќе правам со својот живот?
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Огромните предни заби ги покажуваше со сиот сјај, одеше леко подрипнувајќи и низ огромна насмевка на сите ученици им велеше „добар ден!“ или пак „здравоо!“ на оние што повеќе ги сакаше.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Низ огромни недоодни водени степи по кои се поигруваа само брановите, и горе, на небото, понекоја загубена птица... Од брег до брег. Сѐ по патот на некој си проклет Одисеј“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кога на небото се покажа српот на месечината, тој го подигна момчето и, држејќи го во своите прегратки, тргна низ огромната гробница и кога само миг, без да го прекине растреперениот чекор, погледна кон небото, тогаш му се пристори дека и ѕвездите патуваат со него...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)