Со стапчето (фалус?!) на момент да се задржи струполувањето, и да се слизне низ одвај- доволниот отвор (вулва?!). Но, тоа веќе е филм.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
А, Рада, веќе беше „тргнала“ со полн паричник кон сплаварот, кој мавтајќи ја повикуваше низ одвај проѕирната магла.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)