од (предл.) - вино (имн.)

Може тој, како што беше налутен и ошумоглавен од виното ќе отепаше некого, но само го бутуриса Хаџи Ташку од патот и заедно со другите потковичани си отиде од меаната.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Канејќи нѐ бочвата сите на свадбена вечер — врие од виното таа.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Преснина го милуваше, шумолеше долу одвај рекичето, а нему му бувтаа слепоочниците. Беше згорештен од виното.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Селото чмаеше стегнато и устрашено. Пијат. Мизерна и жална беше овде маѓијата од виното.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дозволи ми само уште една голтка од виното на љубовта, па нека ме нема...
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Отец Иларион се засркна од виното и почна да напиња на образите, да црвенее. Рече налутено: - Вие, полковниче, ја исмејувате христијанската религија.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Прекрасно... - рече полковникот Жино и восхитен отпивна од виното. - Богат живот... - додаде.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Јас мислам обратно... - рече Бонети малку погласно бидејќи му се отпушти гласот од виното.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Ха! - направи полковникот Жино. - Ха! - повтори уште еднаш отпивајќи од виното.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Помолча отец Иларион, отпива од виното и продолжи: - Свети Јован Златоуст вели дека душата човечка е дух умен, беспримерна и неописива убавина, самовласна, света, суштина сродна со небеските и бестелесните битија, вечна, бесмртна; слична на бога, зашто го носи ликот на својот Творец. А животните таква душа немаат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Шибан со трња и гранки на ноќта, со обеспокоено срце од вино, белецот со опаш на виножитен лак се нашол во логорот на Турците помеѓу огнови и шатори, сам и долговрат, наеднаш и самиот изненаден од живите сенки на војниците и сепак - горд божји гласник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Врелината на коњската крв прегреана од вино го шибнала со камшик му ја вратила свеста.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Јас пиев од виното и чувствував дека имам изградено ситуација во која имам предност, затоа што барав отчет; таа очигледно тешко се снаоѓаше во таква невообичаена ситуација со мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Само главата ми тежеше од виното. И за чудо, од нешто што личеше на срам.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
При сѐ што цело време зборуваше, Живко брзаше да го домака червишот од ширденот пред да му се залои, потиснувајќи ги недоџваканите залаци со долги голтки од виното што режеше како расолница.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Потоа уште двапати ги кренаа чашите и го допија виното.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги допреа усните со златните венчиња и, замижувајќи, отпија од виното.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ние ги подаваме главите: подзинуваме, и ждригаме, икаме од виното, од јадењето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)