ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ѓорѓиевски е член на синдикатот, а како што ќе ви- диме подолу, тој е и активен учесник во синдикалните активности.

Битен дел од приказната на Ѓорѓиевски е и процесот на сопственичката трансформација на фабриката низ годините – нешто 87 после што многу работи од значење за вработените се променуваат на полошо.

Лу ми раскажуваше како со недели тој и Џон јаделе само pop-corn, а пари набавувале главно од давање крв и позирајќи за таблоиди на кои им беа потребни фотографии за шокантните приказни.

Една од приказните кои оделе со Луовата слика била за некој манијак кој убил четиринаесет деца и го снимил нивното врескање, за да може после да дрка секоја вечер во шталата, а Џоновата слика се појавила заедно со една приказна за некој тип кој го убил својот љубовник затоа што сакал да се ожени за неговата сестра, а овој не сакал сестра му да се омажи за педер.

Трново личи на Титов Велес. Обата града како да полазеле во височините, по острите и стрмни брегови на реките, кои ги создавале и длабеле кањоните, по кои се начичкани куќарки како од приказна.

Некако сме свикнати уште од приказните, таа судбина да ја сврзуваме со постарите сестри.

На пристаништето галебите се збрале на купче и еднаш на саат свечено гракнуваат - да ги дослушне оној Посејдон од приказните и да покаже дали е вистински заповедник или измислен лик од приказните за мали и големи деца.

2. кога се враќав од јапонија како да го видов змејот над сите змејови како лази по улиците околу станицата синџуку а што е за право ја видов и желката над сите желки како летнала та прелетнала на запаленото небо ај за змејови сме се изнаслушале и дома од приказните на дедо марко цепенков ама желки да летаат тоа беше малкуцка чудно и прв доказ дека јапонските желки не се бабускери ами створови кои со векови знаат да си ги негуваат светоста и мистичноста суштества кои под оклопите ладат векови па потем си се однесуваат како желки во студена вода желки севезден на работ на смрзнувачката желки бијатлонки и желки стиплчезерки желки без исклучок далдисани дека се ептен зенонки понекогаш филозофски превртени на грб

На Дамата треба да ѝ се покаже убав мртовечки чаршаф извезен од приказни.

- Да... Одвај чујно му одговорив: размислував за наравоучението, што тој го извлекуваше од приказната, но кое го имав заборавено јас.

8) Напишете две страни (или повеќе) некој драматичен исечок (дел од приказна), служејќи се со предмети, предели, временски состојби итн., за да ги истакнете особеностите на двата карактера, како и односите меѓу нив.

Ти брзаш,мој сине,да земеш венец од лаври во крајот на блаженства,кај што не се знае болка и време, каде што таму, во рајот, од приказни можеш да сретнеш задоволства толку ...

Јас сето тоа го слушав и ги држев колената на татка и се вовлекував во неговиот скут опседнат од приказната што лакомо ја прибирав и запишував на белите страници на мојата детска душа.

Од каде испадна Розика да биде твоја роднина? - Полека, уште не сум дошла до тој дел од приказната.

Тука ги исфрли бранот, на ова самотно острово со една единствена колиба и во неа девојка, дојдена од приказните.

За повеќето врски, брачни и вонбрачни, знам и јас од приказните што се вртат во семејството, каде и јас сум туѓа, да речам дојдена, „кварљива“ категорија (сега си, утре не си), ама ова е институција, тука неговиот живот е заведен по датуми, со жени кои не се Н.Н., туку се со полно име и презиме.

Идната пролет на местото на искорнатиот фикус забележи како растат мали палмички, а покрај палмата мали фикуси...

Се обидував да ја растолкувам и оваа од приказна од илјада и едната од картагинската градина на мудриот Раиз, во контекстот на историските настани во древната Картагина, каде што не престануваше, како од оживеан вулкан да избива историјата, како од далечно делфиско пророчиште, близу пунските гробници на жртвуваните новороденчиња...

Тоа е Шредингеровата формула на бранови функции, која исто така е и прв елемент на Бемовата алтернативна теорија, ми се чини, како и првата реченица од приказната на некој друг пар.

Инаку како да се објасни и самата помисла да се излезе низ отворен прозорец и тоа од трети кат?

Сомнението што се роди во мене во врска со однесувањето на човекон од приказната кого го повикувал гласот на жена му ме поттикна да напоменам дека несреќникот веројатно заскитал во оној напореден свет воден од прилично сериозен привид?

Токму во четата на Крстиќ, Раде се стори со матарката спомната на почетокот од приказнава.

„Настанот од приказнава се случил пред пет векови. Во Илјада и не знам која година.

Тогаш дури се присетил на пеперугата од приказната за Јапонецот Мијато Акиносуко.

И така конечно направивме папазјанија од приказната која ја напишавме во текот на самото снимање, и по мое мислење - филмот беше ужасен”. œœ Човекот од островот Ман (The Manxman), 1929 г.

Ајде, да бидам малку и пристрасна; можеби е глупаво ова што ќе го речам: можеа и да го исмејуваат тој Голем Тодор, можеа и да му измислуваат какви било прекари, ама Голем Тодор беше навистина поголем од приказните што се предеа за него.

На времето во Хавана и ноќите побелуваа од белиот рум во „Бодегита дел медиа“ и наутро не можевме да се изначудиме каков чудак бил тој Хемингвеј штом кучињата си погребал како луѓе во дворот на куќата кај Хавана од каде пак, ако го опули морето, секој си понесува (за спомен и долго сеќавање) макар едно бранче од приказната за старецот и морето.

Го сакам секој агол од моето минато, секој момент од приказната на мојот живот, тие создаваат интегрум, неповредена целост на моето битисување.

Па вие сте како онаа печена гуска од приказната што јас ја најдов фрлена на мостот од богатиот за да ја најдам.

Таснаско ја имаше другата половина од приказната.

Морам да признаам, уште повеќе се изненадив од приказната на Лима, дека го видела Полните Усни, другарот на Стомачето.

Сѐ беше толку добро инсценирано, како на филм. Како некој динамичен стереотип од приказна.

Од оние на кои не им го знаеш името, ама знаеш дека, ако ја отворат устата, можат веднаш да те проголтаат.

Толку се сневеселувам што понекогаш ми доаѓа да го скршам тоа злобно огледало што ми се смее и потсмева како од него да се клешти онаа лошана кралица- вештерка од приказната за Снежана.

Беше темна ноќ околу нас, на небото имаше сосема млада месечина, тенка како срп, што не може ништо да осветли, бевме сами во таа ноќ и среде тој страв што мене ми изгледаше голем и црн како некакво страшно и опасно, непознато диво животно од приказните.

И да не сакам, ме тера да си ги откривам деталите што не ми се допаѓаат. На пример, нозете!