ТЛ: Една од прекрасните работи во Неуроромансер е тоа прекрасно другарство меѓу Моли и Кејс. Тој ѝ пее додека таа си ги трие брадавиците а таа му зборува и му раскажува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Патиштата се премачкуваат со чоколада, куќите се ѕидаат од шеќер, од реките медени риби се вадат и никој гладен не е веќе.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
ВГ: Јапонските деца стануваат „хај“ од големи чоколадни табли сочинети само од шеќер и кофеин. Јадат по пет-шест вакви шеќерно-кофеински хај табли на концерти.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
ВГ: Како ќе го изведат тоа на филм? Нема Неуроромансер, втор дел.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)