откај (предл.) - прозорец (имн.)

Светлината доаѓа само откај прозорците на станбените згради.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Јас зборувам, зборувам, мислам оти Семјон е тука, дури и дишењето како да му го сеќавам, кога наеднаш нешто ќе ми се подаде откај прозорецот, ќе ми се провре во мислата некоја сенка од сенка, или шепот од говорот на сенката, и ќе ми го засени погледот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ги свртувам очите натаму, и што да видам: ја кренал Семјон раката над главата и го пипа стебленцето на лозата; потоа, бавно, со јаготките на прстите патува по сите кривини на дрвото, како да ги поминува низ најбавен ритам деновите и изминатите години кои само за неговите прсти оставиле траги на прачката на лозата; сето тоа го правеше токму онака како што постапи и син му, пред малку, додека ја пипаше истата прачка; некои невидливи чекори, стапка по стапка, бавни; и син му, како да настојува со прсти да го помине сиот оној пат што се издолжил по лозницата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)