по (предл.) - душа (имн.)

И така, селаните од Кукулино, по душа и безбожници и многубошци, изнашле дека со една воденица, сеедно на кој дел од Давидица, Али-бег и неговите луѓе лесно ќе се расправат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Згора на тоа е сексуален монструм, не по изглед, туку по душа. Воопшто не е згодна, а изигрува страшна женска.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„А јас велам сонот е она најпрвото што нè придружува, што нѝ шепоти, и трае трае уште…” велел Копаничарот и длабел по месото на дрвото трагал по мечтите, копал по душите.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Преку ноќ биле обесени црниот просјак и крадец Циганот Рамо и православниот арамија Невенко од кого пропиштело сѐ живо, некрстено и крстено.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ми гази по душата и сѐ повеќе ми тежи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Луѓето по душа и срце можат да личат еден на друг, ама и физички да биде така, скоро е невозможно.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)