Родена е по земјотресот. Сосема се разликуваме. Студира за компјутери. Нема момчиња.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Оваа прва Нова година по земјотресот знаев дека скоро никаде нема да се пречекува во градот така како други години.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Целото време по земјотресот одеше со едно сиво палто и уште потемни панталони, кои од долгото носење веќе не беа воопшто добри.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Го донесе дома татко ми, по едно службено патување од Ленинград, некаде по земјотресот.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„Ти ќерко, многу ја сакаш природата!“ „Ја сакам... Израснав во овој град - по земјотресот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)