по (предл.) - ластар (имн.)

А ангелите по ластарите на лозата седат со побожно внимание работата на копаничарот ја следат.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
А јас би сакал да слезам од овие ѕидишта по славејот што клука под стреата по шумот на водите по ластарот на лозите зашто уште копнежот клука и времето ме јаде да слезам да истрчам да избегам во просторот во просторот зрачен потопол од сето време.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)