по (предл.) - панаѓур (имн.)

Тој му е стар пријател. Врсници се. Едно време се бореа по панаѓурите и го кутињаше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Шетајќи по панаѓурите низ Мариовските села, уште во првата година од женењето, на Спасовден, се запозна во Полчишта со Јована Мачникот и овој го прибра кај себе за да го научи на неговиот занает.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)